Τα κατζίο μας είναι κατασκευασμένα από ορείχαλκο καχαλκό.Βυζαντινά,Πάτμου,Ρώσικο,Αθηναικό εξαιρετκό κουδούνισμα.

Κατζίον

Tο θυμίαμα, πρώτα από όλα, συμβολίζει την προσευχή που γίνεται με ζέση και ανεβαίνει στον θρόνο του Θεού. “Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου” ψάλλουμε στον 140ο ψαλμό. Ταυτόχρονα, συμβολίζει την επιθυμία του Χριστιανού να γίνει δεκτή η προσευχή του από τον Θεό. Ακόμη, συμβολίζει τις πύρινες γλώσσες που εμφανίστηκαν στα κεφάλια των Δώδεκα Αποστόλων κατά την Πεντηκοστή, όταν ο Κύριος εξαπέστειλε το Άγιο Πνεύμα για να φωτίσει τους μαθητές Του να κηρύξουν σε όλο τον κόσμο. O ιερέας, όταν ευλογεί το θυμίαμα, λέει συγκεκριμένη ευχή με την οποία ζητά από τον Κύριο να στείλει στους πιστούς τη θεία Χάρη Του. Για αυτό, όταν ο ιερέας θυμιάζει στον ναό, οι πιστοί κλίνουν ελαφρά το κεφάλι τους, σε ένδειξη αποδοχής της χάριτος αυτής.

Το κάτω μέρος του κατζίου συμβολίζει την ανθρωπότητα του Χριστού, δηλαδή τη Γη. Μέσα στο θυμιατό, τα καρβουνάκια συμβολίζουν το πυρ της Θεότητας και το λιβάνι την ευωδία του Αγίου Πνεύματος.

Το πάνω μέρος του κατζίου συμβολίζει τον ουρανό κι όπως οι τουλίπες του θυμιάματος ανεβαίνουν ψηλά, έτσι και οι καρδιές μας και οι προσευχές μας ανέρχονται υψηλά στον ουρανό.

 Τα δώδεκα κουδουνάκια, τους δώδεκα Αποστόλους, οι οποίοι εκωδώνισαν και εκήρυξαν τον Χριστό εις τον κόσμο. «Εις πάσα την Γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών…»

Όταν ο ιερεύς θυμιά τον λαόν, συμβολίζει ότι «εγώ δια της προσευχής μου σας στέλνω το φωτισμόν δια του Αγίου Πνεύματος, να σας φωτίσει και να σας εξαγιάση».

Ο λαός οφείλει μια υπόκλιση με τα δυο χέρια στο στήθος, σημείο στοιχειώδους αποδοχής κι ευγένειας προς το λειτουργό που προσεύχεται για εμάς και μυστικά να πει : « Αποδέχομαι»